استاندار محترم بخاطر مديريت ضعيف يک مدير، سرنوشت مهمترين پروژه را به دست مافياي آب نسپاريد و به فکر تقويت آب منطقه اي استان و حفظ استقلال آب استان باشيد و به قول معروف بخاطر يک دستمال، قيصريه را به آتش نکشيد.
به گزارش
هفت چشمه به نقل از
جهانبين نيوز، شايد بتوان با قاطعيت پروژه انتقال آب بن-بروجن را مهم ترين و حياتي ترين مطالبه ي امروز مردم چهارمحال و بختياري از دولت دانست؛ پروژه اي که فراز و نشيب ها و کار شکني هاي متعددي را پشت سر گذاشته تا بتواند آب آشاميدني بيش از ۴۶۰ هزار شهروند استان را تامين کند.
هرچند مدتي طول کشيد تا نمايندگان محترم مجلس از اهميت و اولويت دو چندان اين پروژه پي ببرند و مطالبه اصلي آنان نيز پيگيري اين پروژه شود اما بن-بروجن طفل نوپايي است که با وجود ظلم و بي توجهي نامادري ها در حال رشد است و هر آن امکان زمين خوردن آن وجود دارد.
در سال ۹۰ و در دوران رياست جمهوري احمدي نژاد مجوز تخصيص برداشت آب از رودخانه زايندهرود در طرح عظيم انتقال آب بن ـ بروجن در استان چهارمحال و بختياري صادر شد.
شکراله عباسي مديرعامل وقت شرکت آب منطقهاي چهارمحال و بختياري در آن زمان با اشاره به اينکه با تخصيص اين مجوز تحول چشمگيري در شرق استان که با مشکل کم آبي مواجه بوده ايجاد خواهد شد، گفته بود: با انتقال آب از زايندهرود، آب شرب و صنعت شرق استان تامين مي شود همچنين موجب جلوگيري از برداشت بيرويه آب زيرزميني و افت سطح آب سفرههاي زيرزميني دشتهاي اين منطقه خواهد شد.
علاوه بر اين رئيس جمهور دولت يازدهم در سفر خود به استان چهارمحال و بختياري يکي از طرحهاي مورد تأکيد سفر خود را «طرح بن – بروجن» اعلام و گفته بود: بر اساس اين طرح، آب آشاميدني از بن به شهرکرد و در نهايت به بروجن و همه شهرها و روستاهاي مسير منتقل ميشود، اين طرح يک روزه به نتيجه نميرسد بلکه چند ساله است ولي دولت به همراه بخش خصوصي اين طرح را اجرايي و عملياتي خواهد کرد؛ اميدواريم اين طرح آبرساني را در دولت يازدهم به مرحله اجرا برسانيم؛ البته قول وزارت نيرو تا پايان سال ۹۵ است اما با کمي احتياط، اعلام ميکنم که اين کار را تا پايان دولت يازدهم انجام ميدهيم.
اکنون و در آستانه ي آغاز بکار دولت دوازدهم شواهد حاکي از آن است که اين پروژه تنها چيزي کمتر از ۲۰ درصد پيشرفت داشته است.
از منابع اعتباري استاني هيچ پولي به پروژه تزريق نشد و عمده اعتبارات طرح بصورت نسيه (اوراق مشارکت و اسناد خزانه) به طرح تعلق گرفت و هر روز شاهد تضعيف شرکت آب منطقه اي بوديم که اين امر نيز در روند اجراي طرح اثرات سوء گذاشت و اين در حالي بود که فشار مافياي آب کشور بر کند شدن روند اجرايي اين پروژه نيز مشهود بود.
بعد از بازديد استاندار از اين پروژه در اوايل امسال و نا اميدي و ناتواني کارفرما در تکميل اين پروژه و ضعف مدير محترم آب منطقه اي استان، برخي گمانه زني ها بر تغيير کارفرماي اين پروژه شدت گرفت.
شنيده ها حاکي از آن است که به پيشنهاد و پيگيري استاندار محترم، کارفرماي پروژه بن –بروجن به منظور تکميل و اتمام پروژه از شرکت آب منطقه اي استان به شرکت توسعه منابع آب و نيروي ايران تغيير داده شود.
استاندار محترم بر اين باور است که با اين تغيير شرکتي قوي تر و مديريتي توانمند تر اين پروژه را هرچه زودتر به نتيجه خواهد رساند.
اما نکته اي که شايد از نگاه استاندارچهارمحال و بختياري دراين تغيير دور مانده باشد اين است که وزارت نيرو بارها نشان داده است که تحت نفوذ برخي جريانات صاحب منافع حتي با وجود وعده هاي رييس جمهور و وزير محترم نيرو ،از سنگ اندازي در اجراي اين پروژه از هيچ تلاشي دريغ نمي کند که نمونه ي آن نامه ي محرمانه اي بود که در سال گذشته به مديريت استان ارسال شد که محتواي نامه از پايان يافتن سهم استان در برداشت از زاينده رود و نبود تخصيصي براي پروژه ي انتقال آب بن-بروجن حکايت داشت که با ورود بموقع مردم و نخبگان ،ناصواب بودن اين ادعا ثابت شد.
از طرفي اگر کارفرما از آب منطقه اي استان که تحت نظارت مديريتي استان ، نمايندگان مجلس و نخبگان و رسانه ها قرار دارد خارج شود و به شرکتي مثل آب نيرو سپرده شود که هيچ تاثير و نفوذي از استاندار و يا نمايندگان مجلس نمي پذيرد و تنها به وزارت نيرو پاسخگو است،باعث خواهد شد عملا دست استان از اين پروژه کوتاه شود و فضاي جديد براي جرياني در داخل و خارج وزارت نيرو ايجاد شود که با ادعايي همچون مغايرت بن -بروجن با مصوبه ۹ ماده اي شوراي عالي آب و يا نبود ارزيابي زيست محيطي طرح و يا نقض وعده وزارت نيرو مبني بر عدم بارگزاري جديد بر حوضه ي زاينده رود وبه بهانه ي مطالعه ي مجدد اين پروژه براي يافتن منابع آب جايگزين و ....، پروژه را عملا زمينگير کنند و در اين صورت روند پيشرفت طرح بن-بروجن متوقف خواهد شد.
حاصل کلام اينکه اگر استاندار محترم به جاي تلاش براي تغيير کارفرما و درخواست از مديران ضعيف براي استعفا، در توزيع بودجه هاي عمراني استان، طرح مهمي مثل بن بروجن را در محاسبات خود وارد مي کردند و مسئوليت بي تدبيري و کوتاهي مديراني را که خود انتخاب کرده؛ مي پذيرفتند و راه همدلي و همفکري با نمايندگان و نخبگان استان در اجراي اين پروژه مهم را در پيش مي گرفتند و مهم ترين مطالبه مردم استان که برخورداري از آب سالم آشاميدني است در کوتاه ترين زمان ممکن محقق ميگرديد.
استاندار محترم بخاطر مديريت ضعيف يک مدير، سرنوشت مهمترين پروژه را به دست مافياي آب نسپاريد و به فکر تقويت آب منطقه اي استان و حفظ استقلال آب استان باشيد و به قول معروف بخاطر يک دستمال، قيصريه را به آتش نکشيد.
انتهاي پيام/1028ج